ဘဝခ်င္းမတူေတာ့သည့္ တရုတ္ျပည္

ဒီမုိကရက္တစ္တုိင္းျပည္သစ္က်ပ္ခြ်တ္ႀကီးထဲ ေျမာက္ကေတာင္ ဝင္ရုိးစြန္း ၂ ခုၾကားက ရွိသမွ် ေငြရွင္တုိင္းျပည္ေတြ မဟားဒယားဝင္စည္းပြားခ်င္ေနၾကတာေတြ႔ေတာ့ တရားလဲက်မိ၊ လိမ္တယ္ဆုိတာ ဘယ္ေလာက္ပိရိပေစ မေပၚမဟုတ္ေပၚတာပဲဆုိတာေတြးမိလုိ႔ ဒါေလးျပန္တင္လုိက္ပါတယ္။ သန္႔ျမင့္ဦးေညွာ္မိေနတဲ့ ကုိတာတုိ႔ကေတာ့ တရုတ္ကုိခ်တယ္ဆုိပီး ႀကိဳက္လုိ႔ ခ်င္းတြင္းမွာ ထဲ့ညႊန္းတာေတြ႔တယ္။

ေကာင္းကင္ကပါ။
(၁)
တရုတ္ျပည္သူ႔သမၼတႏုိင္ငံ တနည္း တရုတ္နီဟုလဲသိၾကေသာ ႏုိင္ငံထူေထာင္သည္မွာ အႏွစ္၆၀ရွိပီ ဆုိေသာ္ျငား ျမန္မာျပည္တြင္ကား ဤ ၆၀ျပည့္ပြဲကုိ စိတ္ဝင္တစား ဝမ္းပါးမည့္သူ အလြန္ရွားပါးပါလိမ့္မည္။ အုိဘားမားနန္းတက္ပြဲ ပရိသတ္ႏွင့္ လားလားမွ မဆုိင္ဘဲ ဘဝခ်င္းမတူေတာ့သည့္ တရုတ္ျပည္ကုိ စီးပြားေရးနယ္ခ်ဲ႔တမ်ိဳးဟု ျမင္သူသာ မ်ားပါ၏။ ေဆြမ်ိဳးေပါက္ေဖာ္ဟု မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစကာမူ စင္စစ္ ေခတ္သစ္ တရုတ္-ျမန္မာဆက္ဆံေရးမွာ ဝါဒခ်င္း ၿပိဳင္ရုံသာမက ႀကီးႏုိင္ငယ္ညွဥ္းလကၡဏာ ေဆာင္သည့္ကာလမ်ားလဲ မကင္းခဲ့။ ပမာေဆာင္ရလွ်င္ ၿမိဳ႕သား လူလည္က ေတာသားကုိ အညြန္႔ခူးစားသည့္ပမာတည္း။
ထုိတုိင္းျပည္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေခတ္အဆက္ဆက္ ျမန္မာပညာတတ္လူတန္းစား၏ ထင္ျမင္ခ်က္ေျပာင္းလဲလာပုံကုိလဲ ျပန္ေျပာင္းျမင္ေယာင္မိပါ၏။ တရုတ္နီဟုမျဖစ္ခင္ အႏွစ္ေလးဆယ္ေလာက္ကပင္ သူရိယစသည့္ ေခတ္သစ္ သတင္းစာမ်ား ေက်းဇူးျဖင့္ မန္ခ်ဴးပေဒသရာဇ္ကုိေတာ္လွန္ပီး တရုတ္သမၼတႏုိင္ငံ(ကုိမင္တန္)ဟူ၍ ဆြန္ယက္ဆင္က တုိင္းသစ္ျပည္သစ္ထူေထာင္ပုံကုိ သိခဲ့ၾကေလပီ။ စစ္မင္းမ်ား ဗုိလ္လုေနၾကသျဖင့္ ခ်ိနဲ႔ေနေသာ ထုိႏုိင္ငံသစ္ကုိ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ က်ဴးေက်ာ္ျခင္းမွတဆင့္ စစ္ကူအျဖစ္ အဂၤလိပ္က တရုတ္-ဗမာလမ္းမႀကီး ေဖာက္ေလရာမွ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ ပုိ၍ ယွက္ႏြယ္လာေတာ့သည္။ ထုိခ်ိန္တြင္ နဂါးနီစာအုပ္အသင္းက ဆြန္ယက္ဆင္၏ သေဘာတရားမ်ားကုိ ျမန္မာလုိ ျပန္ဆုိထားပီး အေမရိကန္သတင္းစာဆရာ အဂၢါစႏုိး၏ တရုတ္ျပည္ေပၚမွ ၾကယ္နီစာအုပ္ကလဲ လက္ဝဲဝါဒစိတ္ဝင္စားေသာ တုိ႔ဗမာသခင္ ေက်ာင္းသားမ်ားအၾကား ‘ေပါက္’ လွသည္။
သခင္ႏု၏ ဂႏၶာလရာဇ္ (၁၉၄၀)ကုိ ျပန္ဖတ္လွ်င္ စစ္တြင္းၿမိဳ႕ေတာ္ ခ်ံဳကင္းရွိ ဂ်င္နရယ္လစ္ဇီမုိ ခ်န္ေကရွိတ္၏ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီ အစုိးရထံသုိ႔ ဦးစြာ ပထမသြားေရာက္ေသာ သခင္ႏု၊ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳ (ေဖဘီယန္ဆုိရွယ္လစ္)၊ ေဒၚျမစိန္တုိ႔ ခ်စ္ၾကည္ေရးမိတ္ဆက္အဖြဲ႔၏ လွဳပ္ရွားမွဳကုိ ေတြ႔ရလိမ့္မည္။ တုိ႔ဗမာအစည္းအရုံးညႊန္ၾကားခ်က္အရ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ေခါင္းေဆာင္ ေမာ္စီတုံး၊ခ်ဴေတးတုိ႔ႏွင့္ ေတြ႔ရန္ သခင္ႏုႀကိဳးစားေသာ္လည္း ေတြ႔ခြင့္မသာခဲ့ပုံကုိ ထုိစာအုပ္၌ အတိအလင္းပင္ ေဖာ္ျပထား၏။ ထုိ႔ေနာက္ တရုတ္ျပည္တြင္ စာသင္ေနေသာ ဖ်ာပုံသား တရုတ္သခင္တဦးမွတဆင့္ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ႏွင့္ ဆက္ရန္ လက္ဝဲသခင္မ်ား ႀကိဳးစားခဲ့ျပန္သည္။ေနာက္ဆုံး သခင္ေအာင္ဆန္းတုိ႔ ဂ်ပန္ေအာက္က်ေနသည့္ အမြိဳင္တြင္ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ႏွင့္ ဆက္သြယ္ရန္ ႀကိဳးစားရင္း ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂုိဏ္းဝင္ ေဒါက္တာဘေမာ္၏ လက်္ာအုပ္စုမွတဆင့္ ဗုိလ္မုိးႀကိဳးႏွင့္ေတြ႔ကာ ဂ်ပန္သုိ႔ပါသြားေလ၏။
စစ္တြင္းက သခင္သိန္းေဖ(ျမင့္)ေခါင္းေဆာင္သည့္ ျမန္မာလက္ဝဲသမားမ်ား အိႏၵိယကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္ အလြမ္းသင့္ခဲ့ေသာ္လဲ တရုတ္ဘက္ႏွင့္ ေျပာစမွတ္ျဖစ္စရာ ကူးလူးမွဳ မရွိခဲ့ေပ။ စစ္ပီးေခတ္ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ဘေရာက္ဒါဝါဒလက္ခံသည္မွအစ ျပည္တြင္းစစ္လမ္းစဥ္ကုိ လက္ခံသည္အဆုံး အိႏၵိယၾသဇာ ႀကီးခဲ့လွ၏။ လြတ္လပ္ေရးရစကပင္ နန္ကင္းရွိ ကုိမင္တန္အစုိးရႏွင့္ သံဆက္ခဲ့ေသာ္လဲ ကြန္ျမဴနစ္ကုိ စစ္ရွဳံးပီးရင္း ရွဳံးေနေသာ ကုိမင္တန္မွာ ျမန္မာျပည္က အာဏာရ ဖဆပလႏွင့္ ပုန္ကန္ေနသည့္ကြန္ျမဴနစ္မ်ားအဖိ႔ု နယ္ခ်ဲ႕ ေနာက္ၿမီးဆြဲသာ ျဖစ္ေလသည္။ ဂန္သာစတိန္းစသည့္ အေနာက္သတင္းစာဆရာမ်ား၏ သုံးသပ္ခ်က္မ်ားကုိဖတ္ပီး ကြန္ျမဴနစ္တက္လာမည္ကုိ သိေနၾကပီးျဖစ္သည္။
(၂)
ထုိ႔ေၾကာင့္ ၁၉၄၉ ေမာ္စီတုံး ကြန္ျမဴနစ္အစုိးရတက္လာပီး လပုိင္းအတြင္းမွာပင္ ျမန္မာဆုိရွယ္လစ္ (ဖဆပလ)အစုိးရက အသိအမွတ္ျပဳလုိက္ေလသည္။ ကြန္ျမဴနစ္ပုန္ကန္မွဳႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနရသည့္ ျမန္မာအစုိးရအဖုိ႔ အေနာက္အုပ္စုအႀကိဳက္ တရုတ္နီကုိ ဥေပကၡာျပဳရန္ မဝံ့ပါေခ်။ ထုိထက္ဆုိးသည္ကား စစ္ရွဳံးလာေသာ တရုတ္ျဖဴ တပ္ေျပးမ်ား ရွမ္းျပည္နယ္ႏွင့္ ထုိင္း-လာအုိနယ္စပ္မ်ားတြင္ အေျခခ်ကာ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ျပည္သစ္ကုိ ျပန္လည္ ထုိးစစ္ဆင္ရန္ အစပ်ိဳးလာျခင္းပင္တည္း။တရုတ္ျဖဴကုိ ဘယ္သူေတြ ေထာက္ပံ့ညႊန္ၾကားေနသည္ကုိ သိလ်က္ ကုလသမဂၢ၌ ဤက်ဴးေက်ာ္မွဳကုိ တုိင္ၾကားေသာအခါ အမ်ိဳးအမည္မေဖာ္ျပႏုိင္ေသာ ႏုိင္ငံျခားတပ္မ်ား က်ဴးေက်ာ္မွဳကုိ ရွဳတ္ခ်ေၾကာင္း အေထြေထြညီလာခံဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္သာ ေခ်ာင္ထုိးခံခဲ့ရေလသည္။ အေမရိကန္၏ ကြန္ျမဴနစ္ ပိတ္ဆုိ႔ေရး ေပၚလစီေအာင္ျမင္ရန္ အလုိ႔ငွာ ဒုတိယကုိရီးယား အျဖစ္မခံလုိသည့္ ျမန္မာအစုိးရအဖုိ႔ ကုန္းေဘာင္ေခတ္က မန္ခ်ဴးစစ္ကုိႏုိင္ခ့ဲေသာ တိမ္ၾကားမင္းေခါင္ထုံးႏွလုံးမူပီး စစ္အင္အားတုိးခ်ဲ႔ကာ တရုတ္ျဖဴကုိ ႏုိင္ေအာင္တုိက္ဖုိ႔သာရွိေတာ့သည္။

တဖက္ကလဲ တရုတ္နီက သခင္ႏု၏ဖဆပလကုိ ေဖာက္ျပန္ေရးသမား နယ္ခ်ဲ႕လူဟု သမုတ္ေန၏။ ျပည္တြင္းက လက္ဝဲပညာတတ္မ်ားကလဲ ကုိယ္ေတြ႔တရုတ္ျပည္သစ္၊ ေနရစ္ေတာ့ေခတ္ေဟာင္းစသည့္ ခရီးသြား မွတ္တမ္းမ်ားျဖင့္ တရုတ္နီကုိ အာရွတုိက္၏အလင္းေရာင္အျဖစ္ သိဒၶိတင္ေနၾကခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ၁၉၅၀-၆၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ားတခုိက ဗီယက္နမ္၊လာအုိစသည့္ အေရွ႕အိမ္နားနီးခ်င္းမ်ားဆီ၌
တရုတ္နီစစ္ကူႏွင့္ အေမရိကန္ထီးရိပ္က ဆီးတုိးတပ္မ်ား ထိပ္တုိက္ေတြ႔ေနၾကခ်ိန္မုိ႔ ျမန္မာဆုိရွယ္လစ္အာဏာပုိင္မ်ားအဖုိ႔ ႏုိင္ငံတြင္း၌ မည္သည့္အင္အားႀကီး ႏုိင္ငံကုိမွ မႀကီးစုိးေစလုိေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ခင္ႏွင္းယု၏ ပန္းတုိင္းပြင့္ေသာတုိင္းျပည္၊ အုိင္စီအက္စ္ဦးေက်ာ္မင္း၏ သံကန္႔လန္႔ကာတြင္းသုိ႔ ေနာက္ေဖးေပါက္မွ ဝင္ခဲ့စဥ္က (အဂၤလိပ္လုိ)စသည့္ စာေပမ်ား ထြက္လာခဲ့သည္။

တရုတ္ျဖဴစစ္ဆင္ေရးအတြက္ တုိးခ်ဲ႕ရသည့္ ဗမာစစ္တပ္ခုိင္ဖီးလာခ်ိန္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးသက္လုံက်လာသည့္ ဖဆပလ ၿပိဳကြဲခ်ိန္တုိ႔ တုိက္ဆုိင္လာ၏။ ထုိ႔ျပင္ ၁၉၅၅ ဘန္ေဒါင္းညီလာခံတြင္ ၾကားေနေရးဝါဒကုိ ဦးေဆာင္ ႏုိင္ငံတခုအျဖစ္ တရုတ္နီႏွင့္ ပူးတြဲေၾကညာခဲ့ေသာ ျမန္မာကုိ အေမရိကန္က ႏုိင္ငံတကာ ကြန္ျမဴနစ္ ဆက္သြယ္ေရးအက်ိဳးေဆာင္ဟုသာ သေဘာပုိက္ေလသည္။ သုိ႔အတြက္ ဖဆပလအကြဲေၾကာင့္
ကြန္ျမဴနစ ္လုိလားေသာ အတုိက္အခံ ပမညတ ၾသဇာတက္လာသည္မွ အစျပဳကာ ကြန္ျမဴနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး စစ္တပ္၏ ၁၉၅၈ အာဏာသိမ္းအစုိးရ ေပၚထြက္လာသည္။ ဒိေနာက္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲျပန္ႏုိင္သည့္ ဦးႏု၏ ကေခ်ာ္ကခြ်တ္ေခါင္းေဆာင္မွဳ၊ စစ္တပ္ႏွင့္လူမ်ိဳးစုမ်ားအၾကားပဋိပကၡစသည္တုိ႔ၾကားတြင္ ဝရုန္းသုန္းကား ဒီမုိကေရစီေခတ္ ကေသာကေမ်ာ နိဂုံးခ်ဳပ္ကာ စစ္ဆုိရွယ္လစ္ေခတ္ေရာက္ခဲ့ေတာ့သည္။
(၃)
တရုတ္နီကုိ အဓိကအႏၱရာယ္အျဖစ္သတ္မွတ္ထားသည့္ စစ္အစုိးရကုိ ေနဝင္းဖက္ဆစ္ဟု ပီကင္းက ေခၚေဝၚလာခ်ိန္သည္ တရုတ္-ဆုိဗီယက္အကြဲတြင္ ဆုိဗီယက္လမ္းေၾကာင္းလုိက္သည့္ ပမညတႏွင့္ လက္နက္ခ် ကြန္ျမဴနစ္မ်ား မဆလတြင္းဝင္ပူးခ်ိန္ႏွင့္တုိက္ဆုိင္ေနေတာ့သည္။ ဗကပက တရုတ္ႏွင့္ပုိနီးကပ္လာပီး ပဲခူးရုိးမသုိ႔ ယဥ္ေက်းမွဳေတာ္လွန္ေရးဂယက္ရုိက္ေနခ်ိန္တြင္ ၿမိဳ႔ျပ၌ တင္ေထြး၊ေဒၚအမာ၊ျမသန္းတင့္စသူတုိ႔၏ တရုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ လွဳပ္ရွားမွဳမွတ္တမ္းမ်ား ေရပန္းစားလာမွဳကုိ တန္ျပန္ရန္ တရုတ္-ဗမာအေရးအခင္းကုိ စစ္အစုိးရက ဖန္တီးလုိက္ျခင္းသည္ ပဒူအုံကုိ တုတ္ႏွင့္ဆြသည္ထက္ ဆုိးလွ၏။ တရုတ္နီႏွင့္ဗကပ၏ အေရွ႕ေျမာက္ပုိင္း ထုိးစစ္မ်ားက အေရွ႕ေတာင္အာရွ စစ္မီးလွ်ံမ်ား ျမန္မာျပည္ကုိ မကူး ေစလုိသျဖင့္ တံခါးပိတ္ထားသည့္ ျမန္မာစစ္တပ္၏ မူဝါဒကုိ မြမြေၾကေစေတာ့သည္။ အႏွစ္ ၂၀ အတြင္း တရုတ္အျဖဴႏွင့္ အနီ၏ က်ဴးေက်ာ္စစ္ကုိ ၾကံ့ၾကံံ့ခံလုိက္ရေသာ စစ္တပ္အတြက္ လူမ်ိဳးျခားမုန္းတီးသည့္ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ကုိ ပုိပ်ံ႔ပြားေစသကဲ့သုိ႔ ရွိလွသည္။ တရုတ္အလုိေတာ္က် ေစ့စပ္ခ်ဳပ္ဆုိခဲ့ရသည့္ နယ္နိမိတ္စာခ်ဳပ္မွာလဲ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ကုိ စစ္တပ္ဖ်က္ခဲ့သကဲ့သုိ႕႔ စကၠဴစုတ္ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
အေထြေထြရွားပါးဖိႏွိပ္မွဳမ်ားေၾကာင့္ ပညာတတ္၊ လယ္သမား၊တုိင္းရင္းသား ဘယ္လူတန္းစား၏ ေထာက္ခံမွဳကုိမွ မရႏုိင္သည့္ မဆလစစ္အစုိးရအဖုိ႔ ဗီယက္နမ္စစ္ အပစ္အခတ္ရပ္ခ်ိန္ေလာက္မွစကာ နစ္ဆင္ မ်က္ႏွာရိပ္ မ်က္ႏွာကဲၾကည့္ပီး ပီကင္းကုိ ျပန္ဒူးေထာက္ရန္မွတပါး အျခားမရွိပီ။ ေမာ္စီတုန္းတရုတ္ႏွင့္ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာ စသည့္စာမ်ားႏွင့္ ပီကင္းဆန္႔က်င္ေရးအလံထူခဲ့ေသာ ဦးသိန္းေဖျမင့္စသည့္ လက္ဝဲ ပညာတတ္မ်ားလဲ မဆလတြင္ ပစားေပးမခံရေတာ့။ ေမာ္အလြန္ တိန္ေခတ္မွစ၍ တရုတ္-ျမန္မာ ဆက္ဆံေရး ျပန္လည္ ေသြးေႏြးလာေသာ္လဲ မဆလ-ဗကပ ျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရး (ဖဆပလ ျပန္လည္ဆန္းသစ္ေရး) ပီကင္း၏ ႀကိဳးပမ္းခ်က္မွာ အရာမေရာက္ခဲ့။ အက်ဘက္ကုိ ေရွးရွဳေနေသာ မဆလစစ္တပ္အဖုိ႔ ၁၉၈၈အုံႀကြမွဳကုိ ဗကပၿမိဳ႕သိမ္းထုိးစစ္အျဖစ္ ေခ်မွဳန္းလုိက္ပီးေနာက္ အေနာက္အုပ္စုႏွင့္ ခြာျပဲကာ တရုတ္ဆီ ေငြေခ်းရသည္ကအစ တရုတ္ၾသဇာခံ တုိင္းရင္းသားတပ္မ်ားႏွင့္ အပစ္ရပ္ကာ တရုတ္ကုန္သြယ္ဖုိ႔ ေစ်းဖြင့္လမ္းေဖာက္၊ သယံဇာတ ခုတ္ခြာခြင့္ ေပးသည္အဆုံး မာန္ခ်ဒူးေထာက္ခဲ့ရသည္။
ဤတြင္ေ႐ြ႕ စစ္ေအးေခတ္အပီးတြင္ ဗကပႏြယ္ေသာ မႏြယ္ေသာ ျမန္မာပညာတတ္အပုိင္းတခုလုံးတြင္ တရုတ္ေမွ်ာ္ဝါဒ ထုိးက်သြားပီး အေနာက္ေမွ်ာ္ေခတ္ ဆန္းသစ္လာသည္။ ဝါဒေရးအရတြင္လဲ တရုတ္က စီးပြားေရးေဇာႏွင့္ ရုပ္ျပမလွခ်ိန္ေရာက္ေနပီး အတုိက္အခံလွဳပ္ရွားမွဳကုိ ေထာက္မေပးေသာ အေနာက္အုပ္စု၏ လစ္ဘရယ္ဒီမုိကေရစီက ဒီေရျမင့္သစ္ေရာက္ေနေတာ့သည္။ မၾကာခင္က ကုိးကန္႔ အေရးအပီး တရုတ္ကုိ ျမန္မာစစ္တပ္က ကန္ကာ အေမရိကန္ႏွင့္ ျပန္ေပါင္းထုပ္ေတာ့မည္ဟု ယူဆမွဳမ်ားရွိခဲ့ေသာ္လဲ ျဖစ္တန္ရာေသာ အခင္းအက်င္းသစ္မွာကား ၁၉၇၀ေက်ာ္ ကကဲ့သုိ႔ အေမရိကန္-တရုတ္-ရပ္ရွားႏွင့္ ဂ်ပန္၊အိႏၵိယ၊ အာစီယန္ ရွိရွိသမွ် တာဝတိ ံသာအင္အားႀကီးမ်ားထံမွ ျမႇဴေခ်ာ့ၿမႇိဳက္ခ်စားမည့္ မူလလက္ေဟာင္း ေဖာ္နည္းကားႀကီးကုိပင္ ဒီမုိကေရစီ သကာရည္ဆမ္းပီး တဖုံတလြဲ ျပဳစီရင္ကာ ပြဲတုိးဖုိ႔ ၾကံလိမ့္ဦးမည္ထင္ပါ၏။ တရုတ္-အေမရိကန္၊ တရုတ္-ဆုိဗီယက္ စသည့္ ကြ်ဲႀကီးမ်ားအၾကားမွ ပင္ျမက္ေျမဇာ ျပည္ျမန္မာ၏ဘဝမွာ ေရႊငုံးမင္း အၿမီးေမွ်ာ္သလုိ ခရီးေတာ္ပုံစခန္းက ေဝးလြန္းလွပါဘိေတာ့တကား။
ဂႏၶာလရာဇ္တြင္ သခင္ႏု ႀကိဳတင္တြက္ဆသကဲ့သုိ႔ တရုတ္ေတြ ျမန္မာျပည္ထဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ဝင္ခဲ့ၾက အေျခခ် ေနၾကေလပီ။ စိနေဗဒပညာရွင္မ်ား ေခတ္ေပၚ မႏၱေလး စာေရးဆရာမ်ား၏ လက္ရာမ်ားကုိ ဖတ္ရွဳသုံးသပ္ၾကလွ်င္ ပုိေကာင္းမည္။ အဆုံးတေန႔တြင္ ျမန္မာသည္ တရုတ္လက္ေအာက္က်လိမ့္မည္ ဆုိေသာ ဖာနီဗယ္၏ မွန္းကိန္း လြဲပါေစဟုသာ ဆုေတာင္းရပါ၏။
Source:>>>http://tiny.cc/olkj2

Ba Tharchaw