by Maung Maung Wann on Wednesday, January 25, 2012 at 2:27pm
၁၉၈၉ တီယင္မင္ရင္ၿပင္ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈမွာ ပါဝင္ခဲ့တဲ့ေက်ာင္သားေတြအေႀကာင္းကို ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႔ ေလ့လာဖတ္ရႈ ႀကည့္မိခဲ့တယ္။ တရုပ္ၿပည္ႀကီး စီးပြားေရးတိုးတက္လာၿပီး အနာဂတ္အတြက္၊ေကာင္းမြန္တဲ့ေဟာကိန္းေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေၿပာဆိုေနႀကေပမဲ့ တရုပ္ၿပည္ရဲ႕ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲဝင္သူေတြဟာ နည္းေပါင္းစံု ႏွိပ္စက္ ညွင္းပမ္းခံေနႀကရတယ္။ တဘက္မွာေတာ့ တရုပ္ၿပည္ႀကီးရဲ႕ က်ယ္ၿပန္႔တဲ့ေစ်းကြက္ နဲ႔ လူသားအရင္းအၿမစ္ေတြကို ေစ်းေပါေပါ အသံုးခ်ေနတဲ့ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအဝိုင္းဟာ မ်က္ႏွာႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေမတၱာမွ်တဲ့ ရည္းစားစကားေတြကိုသာ တသြင္သြင္ေၿပာေနခဲ့တယ္။ တီယင္မင္ရင္ၿပင္လႈပ္ရွားမႈမွာ ပါဝင္ခဲ့တဲ့ေက်ာင္းသားေတြကလည္း သူတို႔ရဲ႕ဘဝေတြကို ပံုသ႑န္မ်ိဳးစံု ၿမွဳပ္ႏွံလိုက္ႀကတယ္။ တခ်ိဳ႕က လယ္သမားေတြႀကားထဲမွာ၊ တခ်ိဳ႕က အလုပ္သမားထု ရဲ႕ နစ္နာခ်က္ေတြအတြက္ ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲဝင္သံေတြႀကားမွာ၊ တခ်ိဳ႕က လူ႔အခြင့္အေရးၿမွင့္တင္ေရးေႀကြးေႀကာ္သံေတြႀကားထဲမွာ---------
“ကမၻာပ်က္တဲ့ေန႔မွာ က်ေနာ္တုိ႔တေတြ လူၿပန္ၿဖစ္ခြင့္ရတယ္” တဲ့။ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ရင္ဖြင့္သံကို က်ေနာ္ကိုယ္ခ်င္းစာနားလည္ေနခဲ့မိတယ္။
တကယ္ေတာ့ တီယင္မင္ရင္ၿပင္ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈကို ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံက ေက်ာင္းသားမ်ိဳးဆက္ေတြရဲ႕ ခံစားမႈေတြ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြက အတူတူပါပဲ။ တရားမွ်တၿပီး လူ႔အခြင့္အေရးကို ေလးစားလိုက္နာတဲ့ အစိုးရတရပ္ ဖြဲ႔ခ်င္တယ္။ ၿပည္သူေတြရဲ႕ဘဝကို လံုၿခံဳေစခ်င္ႀကတယ္။
ဒီတပတ္ လြတ္လပ္တဲ့အာရွအသံ ( RFA) ရဲ႕ အဂၤ ါေန႔ညပိုင္း အစီအစဥ္မွာ တရုပ္ၿပည္ တီယင္မင္ရင္ၿပင္ေက်ာင္းသားမ်ိဳးဆက္ မ်ားရဲ႕ ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားမႈ အေႀကာင္းေတြကို တင္ၿပထားပါတယ္။
“တရုတ္ၿပည္သူအေပါင္းတို႔ --- ရင္ၿပင္နီဟာ ငါတို႔အတြက္ ၿဖစ္တယ္။ ငါတို႔ေၿခေထာက္ေတြဟာ ငါတုိ႔အတြက္ၿဖစ္တယ္။
ငါ တို႔ ေၿခေထာက္ေတြကို အသံုးၿပဳၿပီး ရင္ၿပင္နီဆီကို ခ်ီတက္ႀကမယ္။
(ကဗ်ာဆရာ ခ်ဴယူဖူ )
ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ား
ခ်ာတာ ၂၀၀၈ လို႔ ေခၚတဲ့ ဒီမိုကေရစီေႀကၿငာစာတမ္းမွာ ပါဝင္ေရးသားလႈံ႕ေဆာ္ခဲ့တဲ့ “လူေရွာက္ဘို” အပါအဝင္ ပညာတတ္ အမ်ားအၿပားကို တရုတ္ကြန္ၿမဴနစ္ပါတီဟာ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခဲ့ေပမဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးေႀကြးေႀကာ္သံေတြနဲ႔ ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားမႈ ေတြက ရပ္တန္႔မသြားခဲ့ပါဘူး။ ကဗ်ာဆရာ “ခ်ဴယူဖူ” က တရုပ္ၿပည္သူေတြအေနနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ နဲ႔ လြတ္လပ္မႈကို ကာကြယ္တားဆီး ဖို႔အတြက္ ရုန္းႀကြခ်ိန္တန္ၿပီ ဆိုတဲ့ အထက္ပါကဗ်ာတပုဒ္ဟာ တရုပ္ၿပည္ကြန္ၿမဴနစ္ပါတီကို ေဒါသထြက္ေစခဲ့ပါတယ္။ ဒါေႀကာင့္လည္း ကဗ်ာဆရာ “ခ်ဴယူဖူ” ကို ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းလိုက္ပါတယ္။
“တကယ္ေတာ့ တရုပ္ကြန္ၿမဴနစ္ပါတီဟာ ၁၉၈၉ တီယင္မင္ရင္ၿပင္ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈ ကို ေသြးထြက္သံယိုမႈေတြနဲ႔ၿဖိဳခြဲႏိုင္ခဲ့ေပမဲ့ သူတို႔ရဲ႕လြတ္ေၿမာက္ေရးဝိညာဥ္ေတြကို ရပ္တန္႔ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ တီယင္မင္ ရင္ၿပင္လႈပ္ရွားမႈမွာ ပါဝင္ခဲ့ႀကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြဟာ အက်ဥ္းေထာင္အသီးသီးက လြတ္ေၿမာက္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ ေဒသေတြဆီကို ၿပန္ေရာက္သြားတဲ့အခါ သူတို႔ခါးခါးသီးသီး ခံစားခဲ့ႀကရတဲ့ တရုတ္ၿပည္ အက်ဥ္းေထာင္ထဲက လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြ၊ တရုပ္ကြန္ၿမဴနစ္ပါတီရဲ႕ အာဏာအလြဲသံုးစားလုပ္မႈေတြကို ဆက္လက္ေဝဖန္ေရးသားခဲ့ႀကတယ္။
ကဗ်ာဆရာ ခ်ဴယူဖူ ဟာ ၁၉၉၉ မွာ “ အတိုက္အခံပါတီ” လို႔ ေခၚတဲ့ ေၿမေအာက္ ဒီမိုကေရစီပါတီကို ထူေထာင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့၊ မဂၢဇင္းထုတ္ေဝခဲ့တဲ့အတြက္ ေထာင္ဒဏ္ (၇) ႏွစ္ အၿပစ္ေပးၿခင္း ခံရတယ္။ ေထာင္ကလြတ္လာေတာ့ သူဟာ တရုပ္ၿပည္အက်ဥ္းေထာင္ေတြဆီက ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္မႈ၊ လူအခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြကို ထုတ္ေဖၚေၿပာႀကားခဲ့တဲ့အတြက္ အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ ထိပ္တိုက္ ေတြ႕ခဲ့တယ္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ ရဲအရာရိွေတြကို ဝတၱရားေႏွာက္ရွက္မႈ ဆိုတဲ့အေႀကာင္းၿပခ်က္နဲ႔ ထပ္မံထိန္းသိမ္းခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕ ကြန္ၿပဴတာေတြကို သိမ္းယူခဲ့တယ္။ အေႀကာင္းၿပခ်က္ကေတာ့ ကဗ်ာဆရာ ခ်ဴယူဖူ ဟာ အင္တာနက္ ကြန္ယက္ေတြကေန တရုပ္ၿပည္ႀကီးကို မတည္မၿငိမ္ၿဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနတယ္ေပါ့။ သူၿပန္လြတ္လာၿပီး ေနာက္တႏွစ္မွာ တရုပ္ၿပည္ႀကီးကို အဖ်က္အေမွာင့္ လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေနတယ္ ဆိုတဲ့အေႀကာင္းၿပခ်က္နဲ႔ ထပ္မံဖမ္းဆီးခဲ့ၿပန္တယ္။”
ဆီခြ်မ္ၿပည္နယ္က ထင္ရွားတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားမႈေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ တရုပ္ကြန္ၿမဴနစ္ပါတီရဲ႕လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြကို ေဝဖန္ခဲ့တဲ့ “လူရွင္ဘင္း” တို႔ဆိုရင္ တီယင္မင္ ရင္ၿပင္ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈတံုးက ပါဝင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံရတဲ့ သူေတြၿဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၉၁ မွာ ေထာင္ကလြတ္ေၿမာက္ခဲ့တဲ့ လူရွင္ဘင္းဟာ သူ႔ၿမိဳ႕ေလးမွာ ၿပန္ေရာက္သြားတယ္။ တရုပ္ကြန္ၿမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈကို ေဝဖန္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရၿပန္တယ္။ ေထာင္ကၿပန္လည္ လြတ္ေၿမာက္လာၿပန္ေတာ့လည္း ၁၉၉၅ မွာ ဝမ္ဒမ္း၊ လူေလွ်ာက္ဘို တို႔နဲ႔အတူ၊ “ဒီမိုကေရစီ ၿမွင့္တင္ေရးႏွင့္ ဥပေဒစိုးမိုးမႈ ေသြးစက္ေၿခရာမ်ားမွ သင္ခန္းစာမ်ား” ဆိုတဲ့ စာတမ္းကို ေရးသားရာမွာ ဝင္ေရာက္လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့တယ္။ တရုပ္အစိုးရက ဖမ္းဆီးၿပန္တယ္။
၁၉၉၈ မွာ တရုပ္အမ်ိဳးသားကြန္ဂယက္ကို အိပ္ဖြင့္ေပးစာတေစာင္ေပးပို႔ၿပီး လူ႔အခြင့္အေရးကို ၿမွင့္တင္ဖို႔၊ လူ႔အခြင့္အေရးညီလာခံမွာ သေဘာတူလက္မွတ္ေရးထိုးဖို႔ တိုက္တြန္းခဲ့တယ္။ ၁၉၉၀ ႏွစ္တေလွ်ာက္လံုးမွာ လူရွင္ဘင္း ဟာ ခ်ံဳကင္းၿပည္နယ္မွာ “ဒီမိုကေရစီပါတီ” ႒ာနခြဲေတြကို ဖြင့္လွစ္ဖို႔အတြက္ လူ႔အခြင့္အေရးတက္ႀကြလႈပ္ရွားသူေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး မရပ္မနားေဆာင္ရြက္ ခဲ့တယ္။ ၁၉၉၉ ဒီမိုကေရစီ ပါတီကို တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ၁၃ ႏွစ္က်တယ္
၂၀၀၈ မွာ လႊတ္ေပးခဲ့ေပမဲ့ သူဟာ လူေလွ်ာက္ဘို နဲ႔ အတူ ၂၀၀၈ ဒီမိုကေရစီေႀကၿငာစာတမ္းမွာ လက္မွတ္ေရးထုိးခဲ့ၿပီး ဒီမိုကေရစီနည္းက်တဲ့ေၿပာင္းလဲမႈေတြကို လုပ္ဖို႔ တရုပ္အစိုးရကုိ ဖိအားေပးခဲ့ပါတယ္။
“ဗက္ကလပ္ဇ္ ဟာဗယ္ ရဲ႕ မ်က္လံုးနဲ႔ တရုပ္ၿပည္ကို ရႈၿမင္ႀကည့္ၿခင္း ” ၊
“ေက်ာက္က်ိယန္ေသဆံုးၿပီး ငါးႏွစ္အႀကာ” “လမ္းေပၚက လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ တရုပ္ၿပည္ ဒီမိုကရက္တစ္လႈပ္ရွားမႈအတြက္ အေရးပါတဲ့ နည္းဗ်ဴဟာၿဖစ္တယ္” “ကိုယ္ပိုင္တဲ့ အိမ္မွာ ကိုယ္သာလ်င္ အရွင္သခင္ၿဖစ္တယ္” “ တရုပ္ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈ အႏွစ္ (၂၀) အေတြ႕အႀကံဳမ်ား” စတဲ့ေဆာင္းပါးေတြကို တရုပ္ၿပည္ ၿပည္ပ နဲ႔ နယ္စပ္ေဒသ မွာ ထုတ္ေဝတဲ့စာေစာင္ေတြၿဖစ္တဲ့ “ပီကင္းေႏြဦး” “ ဒီမိုကရက္တစ္တရုပ္ၿပည္၊ “ၿပည္သူႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး” မဂၢဇင္းေတြထဲမွာ ေရးသားခဲ့တယ္။ ဆီခြ်င္းငလ်င္ေႀကာင့္ စာသင္ေက်ာင္းေတြၿပိဳက်၊ ေက်ာင္းသားေတြ အေၿမာက္အၿမားေသဆံုးခဲ့မႈဟာ တရုပ္အစိုးရရဲ႕ တာဝန္ေပါ့ေလွ်ာ့မႈေႀကာင့္ၿဖစ္တယ္ လို႔ ေဝဖန္ခဲ့မႈေႀကာင့္ တရုပ္ကြန္ၿမဴနစ္ပါတီက သူ႔ကို တန္ၿပန္ေတာ္လွန္ေရးလႈံေဆာ္သူ အၿဖစ္သတ္မွတ္ၿပီး ေထာင္ဒဏ္ (၁၀) ႏွစ္ ခ်မွတ္ခဲ့ၿပန္တယ္။
လူေလွ်ာက္ဘို နဲ႔ လုပ္ေဖၚကိုင္ဘက္ေတြၿဖစ္ႀကတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားမႈေခါင္းေဆာင္ေတြၿဖစ္တဲ့ “ ခ်န္ရီွ” “ခ်န္ေဝ” တို႔ဟာလည္း ၁၉၈၉ တီယင္မင္ ရင္ၿပင္ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈမွာ ပါဝင္ခဲ့ၿပီး ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံရတယ္။ အက်ဥ္းေထာင္ေတြဆီက လြတ္ေၿမာက္လာေတာ့လည္း လြတ္ေၿမာက္မႈနဲ႔ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ အင္တာနက္ မွာ ေဆာင္းပါးမ်ားစြာကို ေရးသားခဲ့ႀကတယ္။ ဒါေႀကာင့္လည္း သူတို႔တေတြဟာ အႀကိမ္ႀကိမ္အဖမ္းခံခဲ့ရၿပန္တယ္။ ထံုးစံအတိုင္း တန္ၿပန္ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားလို႔ စြပ္စြဲခံရၿပီး ေထာင္ဒဏ္ (၁၀) ႏွစ္ နဲ႔ (၉) ႏွစ္အသီးသီး ခ်မွတ္ခဲ့တယ္။ ကြန္ၿမဴနစ္ပါတီက ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့ တရားရံုးမွာ ၿပန္လည္ေလွ်ာက္လွဲခြင့္ ဘာတခုမွ မရခဲ့ေပမဲ့ သူတို႔ကေတာ့ “ ဒီမိုကေရစီစံနစ္ ဟာ ေအာင္ႏိုင္လိမ့္မယ္။ အာဏာရွင္ စံနစ္ က်ဆံုးရမယ္” လို႔ ေအာ္ဟစ္ၿပီး အက်ဥ္းေထာင္ထဲကို ဝင္သြားခ့ဲတယ္။ “တကယ္ေတာ့ Article (35) မွာ ၿပည္သူေတြဟာ လြတ္လပ္စြာေဟာေၿပာခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ စုရံုးခြင့္ နဲ႔ လြပ္လပ္စြာ အဖြဲ႔အစည္းထူေထာင္ပိုင္ခြင့္ရရိွသည္” ဆိုတဲ့အခ်က္ေတြ ပါဝင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ တရုပ္ကြန္ၿမဴနစ္ပါတီ ဟာ လူ႔အခြင့္အေရး နဲ႔ ဒီမိုကေရစီေရး ၿမွင့္တင္ေရး လႈံ႕ေဆာ္သူ အားလံုးကို တိုင္းၿပည္မတည္ၿငိမ္ေအာင္ အဖ်က္အေမွာင့္လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေဆာင္ေနသူမ်ားအၿဖစ္ စြပ္စြဲဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခဲ့တယ္။ တရုပ္ကြန္ၿမဴနစ္ပါတီဟာ တရုပ္ၿပည္ရဲ႕ ဖဲြ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေၿခခံ ဥပေဒကို သူကိုယ္တိုင္ ခ်ိဳးေဖာက္ေနသူေတြၿဖစ္တယ္။”
ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ား
တရုပ္ၿပည္ႀကီးဟာ (၂၁) ရာစုမွာ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရးအရ ဆူပါပါဝါႏိုင္ငံတခုၿဖစ္လာလိမ့္မယ္ လို႔ ေဟာကိန္းထုတ္ေနႀကေပမဲ့၊ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ကလည္းက ရုန္းႀကြလႈပ္ရွားေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ၊ ဒဏ္ရာအနာတရေတြနဲ႔ တလူးလူးတလိမ့္လိမ့္ ၿဖစ္ေနခဲ့ရပါတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ တရုပ္ၿပည္ကြန္ၿမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို အႀကီးအက်ယ္ထိခိုက္၊ သံသယၿဖစ္ေစတဲ့အရာ ၿဖစ္ေနၿပန္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေႀကာင္းက လြဲလို႔ တၿခားေရြးခ်ယ္စရာ မရိွပါလို႔ ေၿပာဆိုေနတဲ့ ၿမန္မာအစိုးရသစ္ဟာ အတိတ္တံုးက က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈနည္းလမ္းေတြကို ေရွာင္က်ဥ္ဖို႔လိုပါလိမ့္မယ္။ ၿပည္သူေတြ ဒဏ္ရာအနာတရၿဖစ္ေနသေရြ႕၊ အစိုးရတရပ္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာဆိုတာ ေအာက္ဆံုးအဆင့္မွာ ညစ္ႏြမ္းေနပါလိမ့္မယ္။
ေသာတရွင္ ၿမန္မာၿပည္သူမ်ား- လြတ္လပ္မႈအစစ္အမွန္ ထိေတြ႔ခံစားႏိုင္ႀကၿပီး၊ လံုၿခံဳၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ဘဝေတြကို ပိုင္ဆိုင္ႀကပါေစ။
No comments:
Post a Comment