လူမႈေရးကုိ သိပ္စိတ္၀င္စားပါတယ္။ ေနထုိင္ရာ၀န္းက်င္ေတြမွာ ေျဖရွင္းေပးခဲ့ရတာေတြလည္း
အမ်ားႀကီးရွိခဲ့ပါတယ္။ အထုိက္အေလ်ာက္အဆင္ေျပၾကေအာင္လည္း ကူညီခဲ့ပါတယ္။ အသြား
ရွိရင္ အျပန္ရွိတယ္လုိ႔ဆုိၾကေပမယ့္ အျပန္ကုိ မေမ်ွ်ာ္လင့္ထားခဲ့ပါ။
သုိ႔ေပမယ့္ ေစတနာကုိေခ်မြပ်က္စီးေစတဲ့ အျပန္ေတြလာတဲ့အခါမွာေတာ့ တကယ္စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္း ပါတယ္။မကူညီခ်င္ေနပါ မေႏွင့္ယွက္ပါနဲ႔ ဆုိတဲ့စကားသိပ္မွန္ပါတယ္။ အဲလုိပဲ ေက်းဇူးမသိရင္ေနပါ
ေက်းဇူးမကန္းၾကပါနဲ႔လုိ႔ ေက်းစြပ္တတ္သူေတြကုိ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတရားအမ်ားစုဟာ
ျပန္ဆပ္ဖုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ နားလည္သိတတ္ေနဖုိ႔ပါ။ အျပန္အလွန္ ေမတၱာထားတတ္ေနဖုိ႔ရယ္ပါ ။
''သင္သည္ သိပၸံပညာကြၽမ္းက်င္လွ်င္ သိပၸံပညာရွင္ ျဖစ္ႏုိင္သလုိ မီးျပင္ျခင္းအားတစ္ဖက္ကမ္း
ကြၽမ္းက်င္လွ်င္ မီးျပင္ဆရာျဖစ္ႏုိင္သည္ ။ သုိ႔ေသာ္ လူမႈေရး၌ သင္ဘယ္ေတာ့မွ ဆရာတစ္ဆူျဖစ္
မည္မဟုတ္'' လုိ႔ဆုိၾကသလုိပါပဲ။ လူမႈေရးဟာ သိပ္ကုိသိမ္ေမြ႕ၿပီး အလြန္တရာမွ အရုိင္းဆန္ပါတယ္။
လူမႈေရးလုပ္ရျခင္းဟာ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတဲ့လူေတြရဲ႕စရုိက္ကုိ ခြဲျခမးစိတ္ျဖာျခင္းမလုပ္ခ်င္ပဲ
လုပ္ရျခင္းနဲ႔ သိပ္တူပါတယ္။ စိန္ကဲေက်ာက္ကဲခတ္ရသလုိပါပဲ။ နက္႐ႈိင္းခက္ခဲ့လြန္းပါတယ္။
ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ မိမိအတြက္ တစ္စံုတစ္ရာ အက်ဳိးျပဴတတ္သူကုိ ျပစ္မွားျပစ္တင္မရွိမိၾကေစခ်င္ပါ။
အေျကင္းရင္းေသေသခ်ာခ်ာမရွိပဲ ေက်းဇူးကန္းျခင္းမ်ဳိးေတြ မလုပ္မိၾကဖုိ႔ သတိခ်ပ္သင့္ၾကပါတယ္။
အဲဒါမ်ဳိးဟာ တစ္ဖက္လူကုိ အႀကီးအက်ယ္ စိတ္ထိခုိက္ေစႏုိင္ပါတယ္။ ကုိယ့္ေၾကာင့္ သူမ်ားအ
တြက္ေကာက္ရုိးတစ္မွ်င္ကုိပါ ထိခုိက္ေစတတ္ပါတယ္။
အခုတေလာ အဲလုိေတြမၾကာခဏၾကံဳေနရပါတယ္။ ထိခုိက္ေၾကကဲြရပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ
ေစာ္ကားေလျခင္းဆုိၿပီး ယူက်ံဳးမရလည္းျဖစ္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လူမႈေရးအေပၚစိတ္၀င္စားမႈ
မပ်က္ျပယ္သြားခဲ့ပါဘူး။ ဆက္သြားေနျဖစ္ဦးမွာပါ။ လူေတြမွာမိမိကုိယ္ပုိင္ေတြးေခၚယူတတ္တဲ့
စိတ္ကေလး ကုိယ္စီရွိေနေစခ်င္တယ္။
တစ္ကယ္ေတာ့ မူမွန္စိတ္နဲ႔ သိရွိနားလည္ေနႏုိင္ျခင္းဟာ အဖုိးအတန္ဆံုးလုိ႔ ထင္ျမင္ယူဆမိပါတယ္။
မုတ္သံုမုိးဦး
အမ်ားႀကီးရွိခဲ့ပါတယ္။ အထုိက္အေလ်ာက္အဆင္ေျပၾကေအာင္လည္း ကူညီခဲ့ပါတယ္။ အသြား
ရွိရင္ အျပန္ရွိတယ္လုိ႔ဆုိၾကေပမယ့္ အျပန္ကုိ မေမ်ွ်ာ္လင့္ထားခဲ့ပါ။
သုိ႔ေပမယ့္ ေစတနာကုိေခ်မြပ်က္စီးေစတဲ့ အျပန္ေတြလာတဲ့အခါမွာေတာ့ တကယ္စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္း ပါတယ္။မကူညီခ်င္ေနပါ မေႏွင့္ယွက္ပါနဲ႔ ဆုိတဲ့စကားသိပ္မွန္ပါတယ္။ အဲလုိပဲ ေက်းဇူးမသိရင္ေနပါ
ေက်းဇူးမကန္းၾကပါနဲ႔လုိ႔ ေက်းစြပ္တတ္သူေတြကုိ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတရားအမ်ားစုဟာ
ျပန္ဆပ္ဖုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ နားလည္သိတတ္ေနဖုိ႔ပါ။ အျပန္အလွန္ ေမတၱာထားတတ္ေနဖုိ႔ရယ္ပါ ။
''သင္သည္ သိပၸံပညာကြၽမ္းက်င္လွ်င္ သိပၸံပညာရွင္ ျဖစ္ႏုိင္သလုိ မီးျပင္ျခင္းအားတစ္ဖက္ကမ္း
ကြၽမ္းက်င္လွ်င္ မီးျပင္ဆရာျဖစ္ႏုိင္သည္ ။ သုိ႔ေသာ္ လူမႈေရး၌ သင္ဘယ္ေတာ့မွ ဆရာတစ္ဆူျဖစ္
မည္မဟုတ္'' လုိ႔ဆုိၾကသလုိပါပဲ။ လူမႈေရးဟာ သိပ္ကုိသိမ္ေမြ႕ၿပီး အလြန္တရာမွ အရုိင္းဆန္ပါတယ္။
လူမႈေရးလုပ္ရျခင္းဟာ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတဲ့လူေတြရဲ႕စရုိက္ကုိ ခြဲျခမးစိတ္ျဖာျခင္းမလုပ္ခ်င္ပဲ
လုပ္ရျခင္းနဲ႔ သိပ္တူပါတယ္။ စိန္ကဲေက်ာက္ကဲခတ္ရသလုိပါပဲ။ နက္႐ႈိင္းခက္ခဲ့လြန္းပါတယ္။
ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ မိမိအတြက္ တစ္စံုတစ္ရာ အက်ဳိးျပဴတတ္သူကုိ ျပစ္မွားျပစ္တင္မရွိမိၾကေစခ်င္ပါ။
အေျကင္းရင္းေသေသခ်ာခ်ာမရွိပဲ ေက်းဇူးကန္းျခင္းမ်ဳိးေတြ မလုပ္မိၾကဖုိ႔ သတိခ်ပ္သင့္ၾကပါတယ္။
အဲဒါမ်ဳိးဟာ တစ္ဖက္လူကုိ အႀကီးအက်ယ္ စိတ္ထိခုိက္ေစႏုိင္ပါတယ္။ ကုိယ့္ေၾကာင့္ သူမ်ားအ
တြက္ေကာက္ရုိးတစ္မွ်င္ကုိပါ ထိခုိက္ေစတတ္ပါတယ္။
အခုတေလာ အဲလုိေတြမၾကာခဏၾကံဳေနရပါတယ္။ ထိခုိက္ေၾကကဲြရပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ
ေစာ္ကားေလျခင္းဆုိၿပီး ယူက်ံဳးမရလည္းျဖစ္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လူမႈေရးအေပၚစိတ္၀င္စားမႈ
မပ်က္ျပယ္သြားခဲ့ပါဘူး။ ဆက္သြားေနျဖစ္ဦးမွာပါ။ လူေတြမွာမိမိကုိယ္ပုိင္ေတြးေခၚယူတတ္တဲ့
စိတ္ကေလး ကုိယ္စီရွိေနေစခ်င္တယ္။
တစ္ကယ္ေတာ့ မူမွန္စိတ္နဲ႔ သိရွိနားလည္ေနႏုိင္ျခင္းဟာ အဖုိးအတန္ဆံုးလုိ႔ ထင္ျမင္ယူဆမိပါတယ္။
မုတ္သံုမုိးဦး
No comments:
Post a Comment